ben içeri düştüğümden beri

Nazım Hikmet'in çok güzel bir şiiridir babuşlar. Ben içeri düştüğümden beri güneşin etrafında on kere döndü dünya Ona sorarsanız: ’Lafı bile edilemez, mikroskopik bi zaman...’ Bana sorarsanız: ‘On senesi ömrümün...’ Bir kurşun kallemim vardı, ben içeri düştüğüm sene Bir haftada yaza yaza tükeniverdi Ona sorarsanız: ’Bütün bi hayat...’ Bana sorarsanız: ‘Adam sende bi hafta...’ Katillikten yatan Osman; ben içeri düştüğümden beri Yedibuçuğu doldurup çıktı. Dolaştı dışarda bi vakit, Sonra kaçakçılıktan tekrar düştü içeri, altı ayı doldurup çıktı tekrar. Dün mektubu geldi; evlenmiş, bi çocuğu olacakmış baharda... Şimdi on yaşına bastı, ben içeri düştüğüm sene ana rahmine düşen çocuklar. Ve o yılın titrek, uzun bacaklı tayları, Rahat, geniş sağrılı birer kısrak oldu çoktan. Fakat zeytin fidanları hala fidan, hala çocuktur. Yeni meydanlar açılmış uzaktaki şehrimde, ben içeri düştüğümden beri... Ve bizim hane halkı, bilmediğim bir sokakta, görmediğim bi evde oturuyor Pamuk gibiydi bembeyazdı ekmek, ben içeri düştüğüm sene Sonra vesikaya bindi Bizim burda, içerde Birbirini vurdu millet, yumruk kadar simsiyah bi tayin için Şimdi serbestledi yine, fakat esmer ve tatsız Ben içeri düştüğüm sene, ikincisi başlamamıştı henüz Daşov kampında fırınlar yakılmamış, atom bombası atılmamıştı Hiroşimaya Boğazlanan bir çocuğun kanı gibi aktı zaman Sonra kapandı resmen o fasıl, şimdi üçünden bahsediyor amerikan doları Fakat gün ışığı her şeye rağmen, ben içeri düştüğümden beri Ve karanlığın kenarından, onlar ağır ellerini kaldırımlara basıp doğruldular yarı yarıya Ben içeri düştüğümden beri güneşin etrafında on kere döndü dünya Ve aynı ihtirasla tekrar ediyorum yine ‘Onlar ki; toprakta karınca, su da balık, havada kuş kadar çokturlar. Korkak, cesur, cahil ve çocukturlar, Ve kahreden yaratan ki onlardır, Şarkılarda yalnız onların maceraları vardır’ Ve gayrısı Mesela, benim on sene yatmam Laf’ı güzaf... not: Genco Erkal'ın seslendirmesi ile bir orkestrada da can bulmuştur bu şiir. bağlantı linki

babuşa bak be

volkan konak şivesi bu şiire hiç uğramaz inşallah babuşlar. :d deli ibo anlar beni biliyorum :d

ulan basligi gordum direk atladim basliga. orhangutan nazimseverlerin iyiligi adina boyle bir sey olursa vururum ben bunu.

ve karanlığın kenarından, onlar ağır ellerini kaldırımlara basıp doğruldular yarı yarıya ben içeri düştüğümden beri güneşin etrafında on kere döndü dünya ve aynı ihtirasla tekrar ediyorum yine ‘onlar ki; toprakta karınca, suda balık, havada kuş kadar çokturlar. korkak, cesur, cahil ve çocukturlar, ve kahreden yaratan ki onlardır, şarkılarda yalnız onların maceraları vardır’ ve gayrısı mesela, benim on sene yatmam laf’ı güzaf.

--- alıntı --- ve gayrısı mesela, benim on sene yatmam laf’ı güzaf. --- alıntı ---

genco erkal efsane seslenmistir. muazzam bi nazım şiiri.

"onlar ki toprakta karınca, suda balık, havada kuş kadar çokturlar, korkak,cesur, cahil, hâkim ve çocukturlar, ve kahreden yaratan ki onlardır, şarkılarımda yalnız onların maceraları vardır."

güneşin etrafında tam 10 kere döndü dünya...

''boğazlanan bir çocuğun kanı gibi aktı zaman.''

bir kurşun kallemim vardı, ben içeri düştüğüm sene bir haftada yaza yaza tükeniverdi ona sorarsanız: ’bütün bi hayat...’ bana sorarsanız: ‘adam sende bi hafta...’

ben içeri düştüğümden beri güneşin etrafında on kere döndü dünya ve aynı ihtirasla tekrar ediyorum yine ‘onlar ki; toprakta karınca, su da balık, havada kuş kadar çokturlar. korkak, cesur, cahil ve çocukturlar, ve kahreden yaratan ki onlardır, şarkılarda yalnız onların maceraları vardır’ ve gayrısı mesela, benim on sene yatmam laf’ı güzaf...

ben içeri düştüğümden beri güneşin etrafında on kere döndü dünya ona sorarsanız: ’lafı bile edilemez, mikroskopik bi zaman...’ bana sorarsanız: ‘on senesi ömrümün...’ bir kurşun kallemim vardı, ben içeri düştüğüm sene bir haftada yaza yaza tükeniverdi ona sorarsanız: ’bütün bi hayat...’ bana sorarsanız: ‘adam sende bi hafta...’ (nazım hikmet ran) haytımın büyük bir bölümünün özetidir bu dizeler.

Nazım Hikmet'in çok sevdiğim şiirlerinden bir tanesidir. Biraz buruk, biraz umut dolu bir şiir. Bu adamın şiirlerindeki toy coşkuyu seviyorum sanırım. --- spoiler --- ben içeri düştüğümden beri güneşin etrafında on kere döndü dünya ve aynı ihtirasla tekrar ediyorum yine ‘onlar ki; toprakta karınca, su da balık, havada kuş kadar çokturlar. korkak, cesur, cahil ve çocukturlar, ve kahreden yaratan ki onlardır, şarkılarda yalnız onların maceraları vardır’ ve gayrısı mesela, benim on sene yatmam laf’ı güzaf... --- spoiler --- Diyalektik materyalizm sevdalısı bir şair olarak o dönem muhtemelen entelektüel çevrelerde çok popülerleşmiş olduğunu düşündüğüm einstein'in "görelilik kuramı" şiirin ana temasını oluşturuyor bu arada. Bu yönüyle de hoşuma gidiyor. Genco Erkal Efsane seslendirmiş bu şiiri. İlk entryde link bırakıldığı için tekrar bırakmıyorum artık.